In de laatste editie die ik maakte voor de interviewserie ‘Gebiedsontwikkeling voor alle leeftijden’ sprak ik met hoogleraar sociologie Liesbet van Zoonen (Erasmus) en chief information officer Walter Bokern (Springco) over de rol voor data bij gebiedsontwikkeling. Aangezien ik beiden hoog heb zitten, was het een feest om deze twee bij elkaar te brengen en te merken wat er vervolgens gebeurde.
Walter kan namelijk als geen ander uitleggen wat er allemaal met data kan. “Best veel vraagstukken hebben een ruimtelijke component. Sociale crisis, wooncrisis, klimaatcrisis. Er is een grotere noodzaak dan ooit om integraal naar die vraagstukken te kijken. Volgens mij zijn data als geen ander in staat die zaken te verbinden.”
Liesbet fungeert daarentegen als mijn favoriete voice of reason over wat data allemaal juist níet kan. “Je hebt het idee dat je door de grote hoeveelheid gegevens de hele stad te pakken hebt. Maar je hebt met data maar een deel van de werkelijkheid te pakken, nooit alles. De file staat er wel, maar er gebeurt nog veel meer dat je niet ziet.”
Voor EM, het onafhankelijke nieuwsmedium van de Erasmus Universiteit Rotterdam, mocht ik de eindredactie doen van de eenmalige corona-special over de impact die de coronacrisis heeft op de universiteit. Ik dacht mee over de indeling van Erasmus Magazine, redigeerde de verhalen, verzon koppen en intro’s, en compileerde een bloemlezing citaten. De corona-special van 68 pagina’s verscheen aan het begin van het nieuwe collegejaar ’20-’21.
Voor de special ‘Religie op de campus’ van Erasmus Magazine interviewden collega-journalist Marko de Haan en ik de econoom Lans Bovenberg en theoloog Paul van Geest. De twee hoogleraren hielden net daarvoor een bijzondere dubbeloratie over waarom de twee vakgebieden niet zonder elkaar kunnen.
Ooit, toen ik mijn researchmaster taalwetenschap had afgerond, wilde ik dolgraag promoveren. Ik hield van onderzoek, ik hield van taalwetenschap, ik hield van hypothesen verzinnen en die uittesten. Ik werd alleen nergens aangenomen, onder meer omdat elke commissie vermoedelijk al binnen vijf minuten door had dat de kans nul was dat ik vier jaar lang geïnteresseerd zou zijn in één onderwerp. A blessing in disguise, zal ik maar zeggen. 
Het is nieuws dat de chemische wereld even doet trillen op zijn grondvesten: twee van de grootste namen, Dow en DuPont, zijn van plan te fuseren. Voor het vakblad Petrochem ging ik in gesprek met drie experts over nut en noodzaak van fusies en overnames. Al snel blijkt dat het vaak niet werkt, en dat de sporadische successen meer geluk dan wijsheid zijn.