Op papier was dit het domste idee ooit: in een radioprogramma praten over beeld. Maar met dank aan fotograaf Sonja Schuringa werd het toch een zeer memorabel uur bij Dood & Verderf.
Ik wilde deze maand namelijk heel graag een keer praten over de beeldvorming rondom metal. De scene heeft heel specifieke symbolen en uitingsvormen. Hoe leg je dan als fotograaf die bands op zo’n manier vast dat ze meer laten zien dan die uiterlijke show alleen?
Hold my beer, zei Sonja, en hup, daar kwam ze met 7 bands die ze dagenlang gevolgd had om échte beelden te maken, zelfs al hielden de bands hun maskers op. Van in zichzelf snijdende Zweedse psychopaten tot Franse breakcore-lieverdjes: metal blijkt door camera van Sonja ook qua beeld veel gelaagder dan het vaak lijkt.
Tel daar haar enorme collectie backstage-verhalen bij op, plus een handvol geweldige tips over hoe je jezelf onzichtbaar kunt maken en waarom je enkel opdrachten moet aannemen waarvan je denkt dat ze nét te hoog gegrepen zijn, en je bent een plezierig uur verder.
Althans, ik wel. Hopelijk jij ook!
Ik dacht altijd dat hardcore het infantiele broertje van ‘mijn’ metal was. Maar nu ik Yordi Dam een uur heb gesproken in Dood & Verderf over zijn scene (en echt waanzinnige platen hoorde van onder meer Adversary en Rites), ben ik mild jaloers. Behalve op de speeches. Mijn hemel.
Dit was absoluut feest: in Dood & Verderf, mijn maandelijkse metalprogramma op Operator Radio in Rotterdam, was mijn jeugd- en volwassenheld Ed Warby te gast. De drummer van onder meer Gorefest en Hail Of Bullets liet zijn favoriete platen (van zichzelf en anderen) horen, vertelde prachtige verhalen over pieken en dalen in de metalscene (zoals touren met Death!), en ging aan de slag met zijn shaker voor live percussie. Leuker dan dit wordt het (voor mij althans) niet.
